ਜਰਮਨੀ ਦਾ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ - ਅਡੌਲਫ ਹਿਟਲਰ

ਅਡੌਲਫ ਹਿਟਲਰ ਦਾ ਜਨਮ 20 ਅਪ੍ਰੈਲ 1889 ਨੂੰ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਕਸਬੇ ਬਰੌਨੌ ਵਿੱਚ ਅਲੋਇਸ ਹਿਟਲਰ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਕਸਟਮ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਕਲਾਰਾ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ। ਕਲਾਰਾ ਅਲੋਇਸ ਦੀ ਤੀਜੀ ਪਤਨੀ ਸੀ। ਹਿਟਲਰ ਦਾ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਖ਼ਾਸ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। 15 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਫੇਲ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਲ ਦੁਹਰਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਪਰ ਉਸਨੇ ਰਸਮੀ ਸਿੱਖਿਆ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ। 18 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ 1903 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਵਿਏਨਾ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਵਿਸ਼ਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਵਿਏਨਾ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਆਰਟ ਅਤੇ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅਰਜ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਹਿਟਲਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਮੀ ਵਿਰੋਧੀ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਈਸਾਈ-ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਪਾਰਟੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ।

ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਜਰਮਨ ਫੌਜ ਲਈ ਲੜਨ ਲਈ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਾਰਪੋਰਲ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਡਿਸਪੈਚ-ਰਨਰ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਬਹਾਦਰੀ ਲਈ ਕਈ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਇਰਨ ਕਰਾਸ ਫਸਟ ਕਲਾਸ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਅਕਤੂਬਰ 1918 ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਰਾਈ-ਗੈਸ ਦੇ ਹਮਲੇ ਦੌਰਾਨ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਥਿਤ ਡਾਕਟਰੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ "ਹਿਸਟਰੀਕਲ ਅੰਨ੍ਹੇਪਣ" ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸੀ। ਯੁੱਧ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਿਟਲਰ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।

1919 ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਜਰਮਨ ਆਰਮੀ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਸੂਸ ਵਜੋਂ ਜਰਮਨ ਵਰਕਰਜ਼ ਪਾਰਟੀ, ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਵਿਰੋਧੀ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਸਮੂਹ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਅਸਹਿਮਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਜਰਮਨੀ ਦੁਆਰਾ ਦਰਪੇਸ਼ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀਆਂ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਜਨੂੰਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਆਕਰਸ਼ਕ ਭਾਸ਼ਣਕਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕੀਤਾ। ਇਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਲੋਕ ਹਿਟਲਰ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੰਦੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿਸਟਰੀਆ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਲੋਕ ਉਹੀ  ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਉਹ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਰੈਂਕ ਵਿੱਚ ਉੱਭਰਿਆ ਅਤੇ 1921 ਤੱਕ, ਨੈਸ਼ਨਲ ਸੋਸ਼ਲਿਸਟ ਜਰਮਨ ਵਰਕਰਜ਼ ਪਾਰਟੀ(ਨਾਜ਼ੀ) ਨੂੰ ਮੁੜ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਭਿਆਨਕ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਮਹਿੰਗਾਈ ਕਾਰਨ, ਹਿਟਲਰ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਲਈ ਸਮਰਥਨ ਵਧਿਆ। 1923 ਤੱਕ, ਨਾਜ਼ੀ ਦੇ 56,000 ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਮਰਥਕ ਸਨ। 8 ਅਤੇ 9 ਨਵੰਬਰ 1923 ਨੂੰ ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਨਾਜ਼ੀ ਬੀਅਰ ਹਾਲ ਦਾ ਮੰਚਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਬਵੇਰੀਅਨ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਰਲਿਨ 'ਤੇ ਇਕੱਠੇ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਅਤੇ ਹਿਟਲਰ 'ਤੇ ਦੇਸ਼ਧ੍ਰੋਹ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੱਜ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜੇਲ੍ਹ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਜੇਲ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਹੀ ਹਿਟਲਰ ਨੇ 'ਮੇਨ ਕੈਮਫ'(ਮਤਲਬ ਮੇਰਾ ਸੰਘਰਸ਼) ਕਿਤਾਬ ਲਿਖੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੂਤਰਬੱਧ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਰਿਹਾਈ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਪੁਨਰਗਠਨ ਕੀਤਾ।

 1930 ਤੱਕ, ਨਾਜ਼ੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਲਗਭਗ 6.5 ਮਿਲੀਅਨ ਵੋਟਾਂ ਪੲੀਆ ਸਨ। 1932 ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿਚ ਹਿਟਲਰ ਦੂਜੇ ਨੰਬਰ 'ਤੇ ਆਇਆ। 30 ਜਨਵਰੀ 1933 ਨੂੰ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹਿੰਡਨਬਰਗ ਨੂੰ ਹਿਟਲਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਲੋਕ ਸਮਰਥਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਚਾਂਸਲਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ, ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਅਤੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲੲੀ ਕੲੀ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ। ਉਸਨੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ, ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 1934 ਵਿੱਚ ਹਿੰਡਨਬਰਗ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਹਿਟਲਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਤੁਸ਼ਟੀਕਰਨ। 1936 ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਰਾਈਨਲੈਂਡ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿਖੇ ਗੈਰ-ਮਿਲਟਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਹ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਅਤੇ ਚੈਕੋਸਲੋਵਾਕੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ। 1938 ਦੇ ਮਿਊਨਿਖ ਸਮਝੌਤੇ ਤਹਿਤ ਪੱਛਮ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। 1939 ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਰੂਸ (ਮੋਲੋਟੋਵ-ਰਿਬੇਨਟ੍ਰੋਪ ਪੈਕਟ) ਅਤੇ ਇਟਲੀ (ਸਟੀਲ ਦਾ ਸਮਝੌਤਾ) ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ। 1 ਸਤੰਬਰ 1939 ਨੂੰ, ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਪੋਲੈਂਡ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਕੲੀ ਦੰਗੇ-ਫਸਾਦ ਕਰਾਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 40,000,000 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਈ। ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ 1939 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਵਿਧਾਇਕ ਨੇ ਹਿਟਲਰ ਨੂੰ ਨੋਬਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ।ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ। 1941 ਵਿੱਚ, ਗਠਜੋੜ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਜਰਮਨੀ ਨੇ ਓਪਰੇਸ਼ਨ ਬਾਰਬਾਰੋਸਾ ਦੇ ਤਹਿਤ ਰੂਸ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਸੀ। ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਰੂਸ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਜਰਮਨੀ 'ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ। 

ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ "ਆਰੀਅਨ" ਨਸਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰਤੀ ਚੇਤੰਨ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਤਮਾਕੂਨੋਸ਼ੀ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਫੀਮ ਦੀ ਕਥਿਤ ਵਰਤੋਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਿਹਤਮੰਦ ਆਦਤਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਹਾਲੀਆ ਖੋਜਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, 1941 ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਿੱਜੀ ਡਾਕਟਰ, ਥੀਓਡੋਰ ਮੋਰੇਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਕਸੀਕੋਡੋਨ, ਮੇਥਾਮਫੇਟਾਮਾਈਨ, ਮੋਰਫਿਨ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੋਕੀਨ ਸਮੇਤ ਕਈ ਨਸ਼ੀਲੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਟੀਕੇ ਲਗਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪੂਰੀ ਨਾਜ਼ੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਸ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।  ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਹਿਟਲਰ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਈਆਂ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪਾਰਕਿੰਸਨ ਰੋਗ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਹੈ, ਕੲੀਆ ਨੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਕਾਰਨ ਸੀ। 1944 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਅਸਫ਼ਲ ਕਤਲ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੋਈ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਸ਼ੱਕ ਅਤੇ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ।

 30 ਅਪ੍ਰੈਲ, 1945 ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਹਾਰਨ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਬਰਲਿਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਭੂਮੀਗਤ ਬੰਕਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ। ਈਵਾ ਬਰੌਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਲੈ ਲਈ। ਹਿਟਲਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਲਗਭਗ ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ - ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸਨ ਕਿ ਹਿਟਲਰ ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਫਵਾਹਾਂ ਫੈਲਾਈਆਂ ਕਿ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸੋਵੀਅਤਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸੜੇ ਹੋਏ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਦੰਦਾਂ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਅਤੇ ਸਸਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਪਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਖੋਪੜੀ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ - ਇੱਕ ਗੋਲੀ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਾਲਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਸ਼ੰਕਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀਆਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ 2009 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਇਹ ਨਿਸ਼ਚਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਖੋਪੜੀ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸ਼ੱਕ ਗਹਿਰਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਉਹ ਜਿਊਂਦਾ ਰਿਹਾ?